"Moskwin" w reż. Leny Frankiewicz z Wrocławskiego Teatru Lalek na VIII Festiwalu Teatru Dokumentalnego "Sopot non-fiction". Pisze Tomasz Domagała w Dzienniku Non Fiction na blogu Domagała Się Kultury.

Przyszedłem na spektakl Leny Frankiewicz "Moskwin" z Wrocławskiego Teatru Lalek bez żadnej wiedzy na jego temat. Nie czytałem zapowiedzi, informacji na stronie teatru, ani recenzji kolegów po fachu. Chciałem się skonfrontować z czystym teatrem, pozbawionym medialnego programowania. Nie wiedziałem więc, o czym jest przedstawienie, jaka przyświeca mu idea, kto jest jego bohaterem. Po wejściu na widownię okazało się, że tradycyjny podział na publiczność i scenę nie istnieje, a "pole gry" wyznaczone zostało na środku sali. Widzowie mogą zająć dowolne, stojące bądź siedzące, miejsce wokół. Mogą też się przemieszczać wokół pola gry, niczym satelity. Scenografię stanowi mieszkanie głównego bohatera, wystylizowane poprzez nagromadzenie sprzętów i gadżetów na radzieckie wnętrze charakterystyczne dla lat osiemdziesiątych XX. wieku. Tę delikatną czasową sugestię dyskretnie podkreślają cytaty z telewizyjnych rosyjskich bajek tamtego okresu: "Wilk