"PRZEMIJANIE JEST DUSZĄ istnienia - powiedział Tomasz Mann - ono sprawia, że wszystko, co żyje, posiada wartość, godność i budzi zainteresowanie, ponieważ przemijanie rodzi czas. Czas przynajmniej potencjalnie jest najwyższym, najpożyteczniejszym darem, w swojej istocie spokrewnionym, a nawet identycznym ze wszystkim, co twórcze i działające, co jest ruchem, pragnieniem i dążeniem, co oznacza doskonalenie i postęp ku lepszemu. Gdzie nie ma przemijania, gdzie nie ma początku i końca, narodzin i śmierci, tam nie istnieje czas - a bezczasowość to martwa nicość, ani lepsza od niej, ani gorsza, to coś absolutnie psującego..." Napisana w roku 1931 sztuka Thorntona Wildera pt. "Długi obiad świąteczny" ukazuje w sugestywnej formie proces przemijania, upływu czasu, zacierania granic między teraźniejszością a przyszłością. Dziewięćdziesiąt lat mija w tej sztuce - pisze autor - która w przyspieszonym tempie i w skrócie dziewi�
Tytuł oryginalny
Sztuka o przemijaniu
Źródło:
Materiał nadesłany
Tygodnik Kulturalny nr 50