EN

24.01.2017 Wersja do druku

Sztuka nieopisana

Teksty Hanny Baltyn zebrane w prezentowanym tomie składają się na mozaikowy obraz polskiego teatru lalkowego ostatniego ćwierćwiecza. Była bowiem autorka wnikliwym jego obserwatorem, wyławiając spośród kilkuset premier spektakle wybitne, wpisujące się w historię polskiej kultury, nie tylko teatralnej - o książce "W teatrze lalek" pisze Liljana Bardijewska w Nowych Książkach.

Obok recenzji z przedstawień i teatraliów znalazły się tu również relacje z licznych festiwali, wywiady oraz eseje o takich twórcach jak Leszek Mądzik, Jadwiga Mydlarska-Kowal, Piotr Tomaszuk, Zbigniew Mich, Ondrej Spiśak czy Mikołaj Malesza. Hanna Baltyn zainteresowała się teatrem lalek - jak sama przyznawała - trochę z przypadku, a trochę z przekory. Na początku była jedynie "osobą towarzyszącą" synowi w jego przedszkolnych i szkolnych inicjacjach teatralnych. Szybko jednak doceniła wyjątkowość zjawiska, zawsze bowiem pociągała ją sztuka niszowa, nieoczywista, nieopisana. Kiedy w latach dziewięćdziesiątych zaczynała eksplorować ten obszar, niewielu krytyków i recenzentów, zajmujących się zwykle teatrem dramatycznym, zaglądało na sceny lalkowe. Teatr lalek był wówczas osobnym archipelagiem, z odrębnym gronem insceni-zatorów, scenografów, kompozytorów, aktorów, a także krytyków i historyków (jak Henryk Jurkowski), którzy z rzadka wykr

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Sztuka nieopisana

Źródło:

Materiał nadesłany

Nowe Książki nr 1

Autor:

Liliana Bardijewska

Data:

24.01.2017