"Ophelia" w reż. Moniki Dobrowlańskiej i "Cztery ostatnie pieśni" w chor. Rudiego van Dantziga w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Pisze Ewa Schreiber w Ruchu Muzycznym.

2011 w Teatrze Wielkim w Poznaniu to czas poświęcony kobietom. Debaty dotyczące inicjatyw społecznych i problemów kobiet mają zachęcić do wizyty w operze, a zarazem pokazać aktualność operowych tematów. Mimo że losy scenicznych bohaterek bardzo często dotyczą ważnych życiowych spraw, pozwalają równocześnie odczuć wielką różnicę, jaka oddziela sztukę od życia. Największą atrakcją i niekwestionowaną wartością Roku Kobiet w Teatrze Wielkim w Poznaniu wydaje się ukazanie bogactwa postaci operowych - dawnych i nowych. Jego program - jak dotąd - jest zróżnicowany: od "Marii Stuardy" Gaetano Donizettiego, przez "Maddalenę" Sergiusza Prokofiewa, po "Ophelię" [na zdjęciu], operę młodego polskiego kompozytora. Autorem "Ophelii" jest Prasqual. Pod tym artystycznym pseudonimem kryje się nazwisko Tomasza Praszczałka (ur. 1981), absolwenta Akademii Muzycznej w Poznaniu w klasie Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, który w ostatnich latach mieszkał w Niemcz