Solistka baletu Opery na Zamku w Szczecinie otrzymała nominację w prestiżowym konkursie XVIII Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury w kategorii „Najlepsza tancerka (klasyka) za rolę Kitri w spektaklu baletowym „Don Kichot” L. Minkusa w choreografii i reżyserii Anny Hop.
fot. Piotr Gamdzyk
Laureaci tegorocznych statuetek ogłoszeni zostaną podczas uroczystej Gali 30 września na scenie Mazowieckiego Teatru Muzycznego.
Oryginalny balet „Don Kichot” nie był formą ambitną dramaturgicznie. Każda opowiedziana w nim historia była po prostu przyczynkiem do tańca i wyrażania emocji ruchem, popisem umiejętności tancerzy. Anna Hop postawiła przed sobą i baletem nieco trudniejsze zadanie: znalezienie balansu pomiędzy zachowaniem kultowych, popisowych hitów i pogłębieniem psychologicznym postaci baletu, na tyle na ile jest na to miejsce w muzyce Minkusa. Nadała Don Kichotowi znaczącą, równoważną rolę z innymi bohaterami baletu, bo w oryginale Mariusa Petipy nie jest on de facto najważniejszą postacią. Zachowała jednak komediowy charakter „Don Kichota”, lekkość historii i pokazała najmocniejsze strony zespołu baletowego Opery na Zamku w Szczecinie, tym samym dając możliwość pokazania tanecznych umiejętności artystów. Skupiła się nie tylko na samej technice tańca, lecz również na tym, by tancerze weszli głębiej w charaktery, psychologię i motywację odgrywanych postaci. Odczytała je tak, by widz mógł wynieść dla siebie nieco więcej z widowiska, choć zachowała kilka wariacji w powszechnie znanych formach. Choreografka szczecińskiego spektaklu baletowego „Don Kichot” stworzyła w ten sposób własny, autorski spektakl baletowy, który jest ukłonem zarówno w stronę baletu klasycznego, zabawnej strony „Don Kichota”, muzyki Ludwiga Minkusa, jak i indywidualnych umiejętności tancerzy Opery na Zamku w Szczecinie. Spektakl ten jest reżyserską i choreograficzną wariacją Anny Hop opowieści o szalonym rycerzu z La Manchy, która z doskonałym efektem zmierzyła się z formą klasyczną. Pracowała z tancerzami jak z aktorami, co przełożyło się na doskonały eekt sceniczny. Osią fabuły „Don Kichota” L. Minkusa jest miłość Kitri i Basilia. Rolę Kitri autorka choreografii powierzyła doświadczonej i niezwykłej tancerce – Kseni Naumets, mistrzyni ról i dramatycznych, i komediowych. Jej postać jest symbolem wolności i determinacji, która jest gotowa bronić swojej miłości pomimo przeciwności losu. Dzięki silnemu charakterowi i wyjątkowemu talentowi tanecznemu Kitri zajmuje centralne, najbardziej wymagające miejsce w baletowej adaptacji "Don Kichota". Jest młodą i energiczną kobietą o silnej osobowości. Córka oberżysty, który chce, aby wyszła za mąż za bogatego mężczyznę, zakochuje się w biednym, ale szlachetnym Basilio. Jej postać jest pełna temperamentu, sprytu i romantycznej pasji. Rola Kitri w baletowym "Don Kichocie" stawia przed baleriną szereg wymagań, które sprawiają, że jest to jedna z najbardziej wymagających ról w repertuarze baletowym.
Ekspresja sceniczna jest kluczowym elementem interpretacji roli Kitri. Balerina musi emanować energią, pewnością siebie i zadziornością na scenie, wyrażając te cechy za pomocą gestów, mimiki twarzy i ruchów ciała. Musi również posiadać umiejętność aktorską, aby autentycznie wyrazić emocje i przeżycia swojej postaci, wcielając się w młodą kobietę stawiającą czoła różnym wyzwaniom i konfliktom miłosnym.
W baletowym "Don Kichocie" dużą wagę przywiązuje się do tańców pas de deux, gdzie balerina musi doskonale współpracować z partnerem tanecznym, zapewniając płynność ruchów, harmonię i synchronizację. Dodatkowo, rola Kitri wymaga wytrzymałości fizycznej i psychicznej, aby utrzymać wysoki poziom energii i skupienia przez długie godziny treningów i przedstawień. Balerina musi być także zdolna do szybkiej adaptacji do zmian w choreografii, muzyce czy działaniu sceny, co wymaga szybkiej reakcji na zmiany.
Wszystkie te cechy prezentuje Ksenia Naumets jako Kitri. W balecie "Don Kichot" Opery na Zamku Ksenia Naumets jest bardzo wyrazistą tancerką. Jej postać jest pełna temperamentu, sprytu i romantycznej pasji, rola taneczne - bardzo zróżnicowana, obejmująca zarówno dynamiczne solo, jak i wymagające duety z Basilio. Charakteryzują się one szybkimi piruetami, elastycznymi skokami oraz złożonymi kombinacjami technicznymi, które wymagają także wyrazistego aktorstwa i doświadczenia. Ksenia Naumets, prezentując nienaganną technikę, czystość linii, wirtuozerię i sceniczną charyzmę, oprócz umiejętności czysto tanecznych ma ogromny talent aktorski i umiejętność oddziaływania na emocje widzów. Artystka o niezwykłym talencie i temperamencie scenicznym, tak baletowym, jak i aktorskim, przykuwająca uwagę.