JEST to sztuka szczególna. Chociaż powstała u progu naszej powojennej rzeczywistości, wyrażała pytania, które przyniosły lata późniejsze. Jednocześnie stanowi ona credo artystyczne twórcy, rodzaj odautorskiego komentarza, sygnalizującego problematykę Ptaka, Żeglarza, Mostu. Dwa teatry. Dramat - manifest, nad którym przetoczyło się wiele krytycznych batalii, dziś żelazna pozycja teatralnych repertuarów, stały temat szkolnych lektur. Czyżby Szaniawski - klasykiem? Lecz ostatnia premiera, którą zaprezentował na scenie warszawskiego Teatru Małego Andrzej Łapicki, budzi pewien niepokój. Precyzyjnie wyreżyserowany spektakl zostawia wrażenie niedosytu, a wygłaszane kwestie rażą wielosłowiem. Warto więc sięgnąć do rodowodu "Dwóch teatrów". Dramat powstał w 1945 roku, w okresie wojennych wędrówek pisarza. Ale można powiedzieć, że Szaniawski "próbował" "Dwa teatry" znacznie wcześniej. Właściwie od debiutanckiego "Murzyna" (1917) rea