Słynna już inscenizacja sztuki Augusta Strindberga "Eryk XIV" w reżyserii Jerzego Gruzy z 1979 r. to historia kontrowersyjnego, nieszczęśliwego i uważanego za szaleńca władcy XVI-wiecznej Szwecji. Bliska Szekspirowskim dziełom sztuka Strindberga stanowi fascynujące studium obłędu, władzy, okrucieństwa i zbrodni - co ważne - umieszczone w historycznym kon­tekście. Bardzo mrocznym, bo wszystko, co w tej sztuce się dzieje, naznaczone jest okrucień­stwem i gwałtownością krwawych czasów. Po­stać Eryka uwikłanego w walkę o władzę, popa­dającego w szaleństwo, targanego wątpliwościa­mi, słabego, chwiejnego i przez to posuwającego się do zbrodni, jest jedną z najwspanialszych ról w dorobku Marka Walczewskiego. Partneruje mu, w niczym nie ustępując, Jan Nowicki w roli doradcy - groźnego i cynicznego manipulatora.