"Opowieści o zwyczajnym szaleństwie" w reż. Andrzeja Celińskiego w Teatrze Ludowym w Krakowie. Pisze Paweł Głowacki w Dzienniku Polskim.

Stuletnia księżna angielska, która co sobotę organizowała bombastyczne bale, postanowiła uczynić coś wyjątkowego, popełnić gest wysoce awangardowy, godny najtęższych rewolucjonistów teatralnych. Otóż, postanowiła rozbierać się w kulminacyjnym momencie każdej imprezy i dokumentnie goła brawurowo przeczłapywać przez taneczną komnatę. Artystyczny jej trud trwał bez echa bite pięć lat, aż którejś soboty kontemplując kolejną gołą marszrutę, młody markiz rzekł do kolegi: "Jak sądzisz, John, czemu księżna od pięciu lat chodzi w tej samej sukni i do tego jej nie prasuje?" Na premierze "Opowieści o zwyczajnym szaleństwie" Petra Zelenki, co je w Teatrze Ludowym Andrzej Celiński wyreżyserował, cały czas - pełne trzy godziny z dwiema przerwami - myślałem o biednej księżnej, o pechu jej przedśmiertnej estetyki, o awangardzie płonnej, skazanej na bycie kulą grzęznącą w płocie, parą idącą w gwizdek, cudactwem godnym baby z brodą w tani