Tragiczna historia szesnastu karmelitanek straconych na szafocie w czasach rewolucji francuskiej od dawna rozpalała wyobraźnię twórców. Najpierw Gertruda von le Fort pisze nowelę "Ostatnia na szafocie", na niej opiera swój dramat Georges Bernanosa. Z kolei to dzieło stało się podstawą libretta do skomponowanej w latach 1953 -1957 opery "Dialogi karmelitanek" Francisa Poulenca. Kompozytor, mając świeżo w pamięci okropności niedawno zakończonej II wojny światowej, świadomie wybrał temat, który przywoływał dopiero co minione czasy eksterminacji, egzekucji i obozów koncentracyjnych, gdy jedynie silna wiara pozwalała ludziom przetrwać. Światowa premiera "Dialogów karmelitanek" w 1957 roku na scenie mediolańskiej La Scali odniosła sukces. Kilka miesięcy później operę wystawiono w Paryżu, już w oryginalnej, francuskiej wersji i od tego czasu "Dia­logi karmelitanek" rozpoczęły pochód przez światowe sceny. Polscy melomani czekali na prezentację tego d