Bogusław Kudłek [na fali]

"Każdemu Everest" z tego sezonu jeleniogórskiego Teatru im. Norwida i "Karskiego historię nieprawdziwą" z sezonu poprzedniego łączy nieoczywista i niepowszednia cecha: inteligenckość. Zajęciem inteligentów była zawsze wysokogórska wspinaczka z całym jej dramatyzmem, i także inteligenckie są smętne podśmiechiwania na temat tego, co świat wie i czy w ogóle wie o Janie Karskim. Oba widowiska, Radosława Paczochy/Piotra Jędrzejasa i Szymona Bogacza/Julii Mark są zbiorami scenek, etiud i skeczy, w obu czuje się świetnie, kreśli celne, efektowne sylwetki na przykład peerelowskiego ubeka, który ongiś kontrolował alpinistów, albo dzisiejszego arywisty, który "kupił już sobie pieniądze" i żąda wygodnego dostarczenia na Everest. Brakuje na co dzień takiego teatru, lekkiego, niewymuszonego - i takiego aktorstwa też.