JANUSZ {#os#1}Warmiński{/#} - dyrektor stroniący od publicznych efektów i głośnej rekla­my - zainstalował w "Ateneum" po cichutku już trzecią scenę. Zwie się ona Ateneum-Atelier i przeznaczona jest dla bardziej ograniczonego kręgu od­biorców, dla trudniejszych eksperymentów formalnych i repertuarowych niż dwie po­przednie: duża i Scena 61. W mieście tak wielkim jak Warszawa, jest oczywiście miej­sce i potrzeba dla tego typu inicjatyw, stąd też wypada podkreślić z uznaniem fakt "ujawnienia się" Ateneum-Atelier. Ujawnie­nia za pośrednictwem nie byle kogo, bo samego Jamesa Joyce'a. "Monolog wewnętrzny - pisze w "Le Monologue inierieur" Edouard Dujardin - to w dziedzinie poezji (literatury) mowa bez słuchacza, nie wygłoszona, przez którą ja­kaś postać wyraża myśli najbardziej in­tymne i najbliższe sferze nieświadomego, myśli in statu nastendi, poprzedzające wszelkie logiczne uporządkowanie i odda­ne przy pomocy zdań niezależnych,