"Dwór nad Narwią" opublikował Jarosław Marek Rymkiewicz w 1979 roku; po prapremierze w Teatrze Polskim w Szczecinie przedstawienie Wyspiańskiego jest drugą sceniczną realizacją tego utworu. Sztuka to dziwna, ale zbudowana według charakterystycznego dla autora schematu, choć używam tego słowa bez za barwienia ujemnego Rymkiewicz świadomie i konsekwentnie splata w swoich utworach konwencje stylistyczne i motywy charakterystyczne dla różnych epok i sposobów obrazowania. Z uporem wydobywa też z polskiej przeszłości historycznej i kulturowej obiegowe prawdy, mity i zjawiska urastające do rangi symbolu. Miesza je, odbierając swym utworom dosłowność, uniwersalizując i przykrawając do własnych potrzeb, ale nie traci z pola widzenia specyfiki - ogólnie mówiąc - dyskusji narodowej. Trochę w tym Gombrowiczowskiego wywlekania polskich kompleksów, trochę Witkacowskiego podejścia do spraw teatru, ale wszystko przetworzone przez osobowość autora. Granice zamykają