Asmussen opisuje, jak jest. Podaje suche słowa będące zapisem suchych faktów. To, co w dialogach, to części przeszłości i bardzo prawdopodobnej przyszłości. Owa elementarność dosyć często spotyka się z niezrozumieniem - o książce "Śmierć jest innym gatunkiem muzyki. Dramaty wybrane" Petera Asmussena pisze Karol Mroziński w Teatrze dla Wszystkich.

Kontrola nad losem to żmudna praca. Postęp niby nam w tym pomaga, ale mimo starań naukowców zawsze zostanie jakaś pustka, którą tylko dramatopisarze umieją wypełnić. Obroty ciał niebieskich nie pomagają ani nie przeszkadzają ludziom żyjącym tu na ziemi, mimo że wielu tak właśnie twierdzi, zaglądając raz zarazem w horoskopy. Niektórzy zamiast do wróżki idą do przychodni i to też im pomaga, może nawet w większym stopniu. Jedyne, co jest stałe w drodze w czasie i przestrzeni, to poczucie, iż człowiek zawsze będzie potrzebował pomocy. Od niego samego zależy tylko, do kogo się o nią zwróci. To bardzo proste, wszyscy potrzebujemy jedzenia, snu, wierzymy w siły nadprzyrodzone, ufamy nauce. Te dwie sfery wiary cały czas się przenikają. Duński dramatopisarz Peter Asmussen tak właśnie widzi relacje międzyludzkie. Przygnębiające, zwłaszcza gdy uświadomimy sobie, jak cienka potrafi być granica między społecznościami, jak wielką siłę mo