- Bardziej mnie interesuje relacja między obcym a władzą. Wydaje mi się, że strach jest najważniejszym ludzkim napędem. Lubimy tych, którzy są do nas podobni - mówi Grzegorz Jarzyna o wyreżyserowanej przez siebie "Iwonie, księżniczce Burgunda" Witolda Gombrowicza w Teatrze Narodów w Moskwie.

Na scenie Teatru Narodów w Moskwie Grzegorz Jarzyna wystawia "Iwonę, księżniczkę Burgunda" Gombrowicza. W przedstawieniu gra doborowa stawka rosyjskich gwiazd sceny. Dziewiętnaście lat temu wyreżyserował pan "Iwonę, księżniczkę Burgunda" w Starym Teatrze w Krakowie. Potem pracował nad inscenizacjami sztuk Sarah Kane, Szekspira, Pasoliniego, Masłowskiej, Cassavetesa. Każda pańska realizacja była ważnym wydarzeniem w życiu teatralnym Polski i Europy. O czym chce pan powiedzieć w teatrze dziś? Grzegorz Jarzyna: W Polsce nie wracałbym już do Gombrowicza. Są ciekawsze sztuki, których jeszcze nie reżyserowałem. Jestem do głębi poruszony tym, co się u nas dzieje: w kraju panuje napięcie, ludzi dzieli się na tych, którzy mają rację i którzy racji nie mają. Idea solidarności, która przyniosła nam niepodległość, rozmywa się, znika. Boimy się obcych, boimy się, że emigranci zniszczą naszą kulturę i stracimy swoją tożsamość. Strach przed