PODOBNO IONESCO, którego sztukę "KRÓL UMIERA, CZYLI CEREMONIE" w doskonałym przekładzie TARNA wystawił TEATR WSPÓŁCZESNY (w reżyserii JERZEGO KRECZMARA, scenografii JANA KOSINSKIEGO i z muzyką ZBIGNIEWA TURSKIEO) napisał rzecz pod impulsem uświadomienia sobie, że młodość pierzcha niepowrotnie. Powstało dzieło o znikaniu życia, jeżeli w ogóle przy okazji sztuk Ionesco da się wiele powiedzieć o tematyce. Jest to przejmująca ballada sceniczna, której sposób napisania, wystawienia i odegrania na pewno nie jest mniej istotny od treści. Ionesco, przedstawiciel awangardy teatralnej francuskiej jest uważany za nadrealistę. Znaczy to, że twórca nie zaprzecza rzeczywistości, lecz mu ona nie wystarcza. W ten sposób patrzy także Ionesco na człowieka. Jego bohaterowie, przynajmniej główni bohaterowie, to bardzo realni ludzie. U niego nawet człowiek przemieniany w nosorożca przeżywa bardzo ludzką u