Sprawozdanie teatralne TEATR NOWY: "Czwarty do brydża", sztuka w 3 aktach Adama Grzymały- Siedleckiego. Reżyserja Borowskiego.

W ciągu jednego tygodnia jestem już na czwartej z rzędu sztuce, w której ojcowie i dzieci likwidują między sobą historje z przed kilkunastu, do 20 lat: Shawa "Nigdy nic nie wiadomo", Słonimskiego "Rodzina", Szczepkowskiej "Milcząca siła" i oto sztuka Siedleckie go, co prawda z cudzym synem. Nie chcę wysnuwać wniosków z tej przypadkowej obfitości porachunków- między pokoleniami; to byłby temat dla felietonisty. Stwierdzam, ic z wyjąt kiem sztuki Słonimskiego - zawierającej zresztą specjalny wypadek - mło dzież wszędzie doskonale wychodzi Ale gdy u Shawa likwidacja odbywa się na wesoło, u Siedleckiego wychodzi ona na ponuro. Tam, w dawno napisanej sztuce shawowskiej, młodzież przebacza, ba powiada, że przeszłość lbc ją nie obchodzi ;tu młodość staje się sędzią. Siedlecki, autor trywialnych sztuczek kasowych, spoważniał. Już komunikat teatralny zapowiedział, że sprawy, które autor dotychczas pokazywał od strony zabawnej, teraz oświetlone będ