Zawsze, ilekroć na telewi­zyjnym ekranie pojawia się Jacek {#os#6219}Woszczerowicz{/#}, powraca zafascynowanie tym wspaniałym aktorem. Zafascynowanie, którego tajemnicę w małym tylko stopniu wy­jaśnić może rejestr stosowanych przez niego środków sztuki aktorskiej. W kreacjach Woszczerowicza środki aktorskie stapiają się zawsze z jego osobowością, która ostatecznie określa rangę kreowanych przez niego postaci, czyniąc je i prawdziwymi, i fascynu­jącymi. W sztuce Montherlanta "Martwa królowa" Woszczerowicz gra czterna­stowiecznego władcę feudalnej Portu­galii. Zewnętrznie jest podobny do Szekspirowskiego Ryszarda, który był jednym z jego największych osiągnięć teatralnych. Ale podobieństwo jest tylko zewnętrzne. Wbrew temu, co można przeczytać w Telewizyjnym Biuletynie Prasowym - król Ferrante, a w każdym razie król Ferrante Wo­szczerowicza - nie jest ani obłudny, ani okrutny. Jest władcą próbującym pogodzić racje moralne z racją stanu.