"Sen nocy letniej" w reż. Bożeny Suchockiej w Teatrze Ateneum w Warszawie. Pisze Anna Czajkowska w serwisie Teatr dla Was.

"W mroku takiej głuchej pory Przez mogilne mchy i darnie Przesączają się upiory, Sunąc zwiewnie i cmentarnie. A my, elfy, na rydwanie Zaprzężonym w nocne smoki Torujemy drogę Dianie, Niosąc się jak sen w głęboki Mrok - i w ciszy, po kryjomu Wchodząc w progi tego domu" Niewyczerpane źródło inspiracji - aktorskich, reżyserskich; przewodnik po meandrach ludzkich namiętności, słabości; wiedza o naturze człowieka podana w łatwo przyswajalny (ale bynajmniej niebanalny sposób). To krótkie podsumowanie twórczości WILLIAMA SHAKESPEARE. "Szekspir ma tę przewagę nad wszystkimi innymi dramaturgami, że posługuje się swym psychologicznym geniuszem, by odsłonić największe subtelności ludzkiego serca"( Szkice szekspirowskie, 5.S.T. Coleridge). Według Mariana Szyjkowskiego - "nigdy przed Szekspirem geniusz człowieka nie sięgnął tak głęboko w serce ludzkie i nie nakazał lepiej przemówić uczuciom językiem natury". W "Śnie nocy letniej" Shakespeare