Nowy spektakl Teatru Polskiego, "Egzamin" J. P. Gawlika, miał już dwie recenzje. M. Kowalski w "Kurierze" (z 22 X 79 r.) i Z. Wrzos w "Glosie Szczecińskim" (z 23 X 79 r.) uznali przedmaturalne rozliczanie się nauczycieli z uczniami za pretekst do mówienia o ludzkiej odpowiedzialności i kompromisie w ogóle. Tymczasem Gawlik we wstępie do swoich propozycji scenicznych powiedział: "dramat czerpiący z pospolitych nastrojów epoki, pozbawiony pośrednictwa wdzięcznej paraboli lub nadmiernego skrótu przemawia do widza trwalej, może skuteczniej od wielu modnych konwencji". W myśl tych spostrzeżeń zasadą kształtowania świata przedstawionego w utworze stał się weryzm, który nie uprawnia do zbyt daleko idących uogólnień. Z dwóch szeregów znaczeniowych sztuki: metaforycznego, sugerowanego przez recenzentów" i dosłownego, zgodnego z intencją autora, widzowie wybierają właśnie ten drugi. "Egzamin" to dla nich po prostu rzecz o współczesnej szkole. Z.Wrzos napisa�