Chcąc nie chcąc, robię książce pana Michała reklamę, ale na nią zasługuje. Jako dzieło jest erudycyjne, wielowarstwowe i z krytycznymi założeniami w stosunku do tych, którzy stworzyli artystyczną mitologię śląską - o książce "Śląsk wymyślony" pisze Kazimierz Kutz w Gazecie Wyborczej - Katowice.

Dzieło ma bardzo dobrą, lapidarnie opowiedzianą historię Górnego Śląska. Tę część polecam wszystkim nauczycielom. Przyda im się bardzo na co dzień, a kiedy nadejdzie czas i gdy w szkołach uczyć będzie można nie tylko języka regionalnego, ale i historii Śląska, będzie jak znalazł. Ale wiodącym tematem "Śląska wymyślonego" jest analiza działalności Stanisława Ligonia (radiowca), Stanisława Hadyny (estradowca, autora Zespołu "Śląsk") i Kazimierza Kutza (filmowca) jako głównych sprawców współczesnej mitologii śląskiej. Smolorz wrzuca ich do swojego poznawczego kotła i miele zawzięcie wedle własnej receptury. Trzech winowajców łączy posługiwanie się środkami artystycznymi i śląska rodowitość. To sprawia, że mówią o Śląsku z własnej perspektywy, czyli od środka. Michał Smolorz przeprowadza swój wywód też od "środka", co sam zaznacza, i to jest godne podkreślenia. Ale tak jak dokonania Ligonia, Hadyny i Kutza są tendency