To była jedna z najgłośniejszych po­wieści w polskiej literaturze w osta­tnich dziesięciu latach. "Lubiewo" Michała Witkowskiego - gorzka, smutna, a zarazem niezwykle iro­niczna opowieść o parze starzeją­cych się homoseksualistów, któ­rzy utracili wiarę w sens życia - niektórych zniesmaczyła, ale dla wie­lu była olśnieniem. Literackim i oby­czajowym. Na pewno pomogła zmierzyć się z niejednym polskim tematem tabu. Bohaterami książki Witkowskiego jest dwóch starzejących się męż­czyzn, występujących pod pseudo­nimami Patrycja i Lukrecja. Pew­nego dnia nawiedza ich dzienni­karz, który spisuje historię ich ży­cia, nocnych podrywów i świata Polski PRL-u. Patrycja i Lukrecja prześcigają się w opisach tajemni­czych zakątków Wrocławia lat 70. i 80., ale przede wszystkim prze­chwalają się miłosnymi wyczyna­mi z przeszłości. Tęsknią za daw­nymi czasami, za seksem uprawia­nym w toaletach i w parkach. Zam­knięte w starym gomułkows