"Pogłosy" Wita Szostaka w reż. Marka Fiedora i Tomasza Hynka we Wrocławskim Teatrze Współczesnym. Pisze Hubert Michalak w portalu Teatrologia.info.

Inscenizatorzy (Marek Fiedor/Tomasz Hynek) wzięli na warsztat dramatopisarski debiut Wita Szostaka, karkołomny tekst zbudowany z powtórzeń, w strukturze przypominający "Tango" Zbigniewa Rybczyńskiego. Utwór (nagrodzony w konkursie Strefy Kontaktu) jest wyzwaniem już na poziomie czytania: powtarzają się w nim całe akapity z niewielkimi tylko wariacjami, niektóre partie zapisane zostały przekreślonym tekstem, cały utwór zaś pozbawiony jest akcji czy bohaterów i opatrzony enigmatycznymi, minimalistycznymi didaskaliami. Kaskadowy, rozbudowany monolog mężczyzny postawionego w sytuacji straty ukochanej kobiety, to utwór jednocześnie hermetyczny (bo dotyczący jednostkowego doświadczenia) i pojemny (bo doświadczenie owo staje się modelowe). Zaglądamy do głowy osamotnionego mężczyzny nazwanego przez twórców *** (Przemysław Kozłowski), który jest podmiotem przedstawienia. Kobieta, dotąd stanowiąca dopełnienie jego życia, odeszła (umarła), jedynym ślad