Gdy teatr (dramatyczny) jest tylko jeden, trudno wymagać od niego, by grał podczas waka­cji. W mieście o kilku scenach łatwiej oczywiście można uzgad­niać urlopy całkowicie nawet likwidować "ogórki" teatralne, ale Katowice nie są w tej uprzywilejowanej sytuacji. Wakacje Teatru Śląskiego przy systemie wolnych sobót wydłużyły się w ostatnich la­tach do dziesięciu a nawet i więcej tygodni i ta przerwa stała się mocno odczuwalna w pejzażu kulturalnym miasta, zwłaszcza, że i wystaw jest w tym czasie mało i nie najle­piej z repertuarem dają sobie radę kina. Ostatecznie Teatr Śląski dał się przekonać i po raz pierw­szy w tym roku skrócił waka­cje o cały miesiąc, otwierając na sierpień Scenę Kameralną. Przygotowano na ten okres sztukę o specjalnym charakte­rze a więc kameralną i w pew­nym sensie salonową, relakso­wą i bardzo pogodną, która na­wet w czasie teoretycznych upałów gwarantuje w towarzy­stwie trzech pań, trzech Dżek�