XII Międzynarodowy Festiwal Tańca Współczesnego Ciało/Umysł w Warszawie. Pisze Monika Łazuk w Rzeczpospolitej.

Polscy twórcy na festiwalu Ciało/Umysł mówili różnymi głosami, poruszali różne tematy. Każdy pokazał własny sposób na zobrazowania swoich intelektualnych poszukiwań Sygnał alarmowy Mocnym otwarciem festiwalu był spektakl Karola Tymińskiego "Beep". Artysta zamienił scenę w laboratorium, w którym testował wydolność swojego organizmu. Przez kilkadziesiąt minut wykonywał ruch zginania się w pół. Towarzyszył temu głośny, miarowy oddech, wzmacniany przez zwierzęce dźwięki z offu. Co było motorem do nieustannego odtwarzania tej transowej choreografii? Czy rytm oddechu, tak jak rytm muzyki w rytualnych tańcach w kręgu, nie pozwalał na moment pauzy? Czy powtarzany ruch był rodzajem ćwiczenia, czy ukłonem -uniżeniem się przed publicznością? Na ile artysta rzeczywiście badał siebie,a na ile znał granice swojej wytrzymałości i świadomie jej nie przekraczał? Spektakl pozostawił wiele pytań, między innymi o to, czy widz ma ochotę patrzeć