"Senso" w reż. Hugo de Any w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie. Pisze Adam Suprynowicz w Dwutygodniku Stronie Kultury.
Trudno zgadnąć, czemu dyrekcja Opery Narodowej w Warszawie zgodziła się współprodukować "Senso" - operę skrojoną na włoską rocznicę, pod gust tamtejszej tradycjonalistycznej widowni. Najciekawszym pytaniem, jakie zrodziła ostatnia premiera w cyklu "Terytoria" w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej, jest kwestia tożsamości owej serii. Wielu jej obserwatorów przyjęło założenie, że "próba poszukiwania nowych jakości estetycznych i form wyrazu, wytyczenia nowatorskich nurtów, wyzwolenia nieznanych skojarzeń i wizji" wiązać się winna z muzyczną awangardą lub nurtami z nią związanymi. Tymczasem tak zwana "typowa publiczność filharmoniczna i operowa", odmawiając konsekwentnie kontaktu z nową muzyką, obiera sobie dzisiaj własnych idoli, skrzętnie wykorzystujących koniunkturę. Amerykański Czajkowski - John Corigliano, francuski Strauss - Guillaume Conneson, współczesne wcielenie Ravela - Szwajcar Richard Dubugnon; oni wszyscy, choć u nas prawie niezna