"Burza" w reż. Mai Kleczewskiej w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Pisze Dorota Piwowarska w Zwierciadle.

W bydgoskim teatrze widownia znów pełna. Trzeci spektakl po premierze, zainteresowanie nie słabnie. Teatr Polski, jedyna, oprócz Opery Novej, teatralna instytucja miasta, wciąż podnosi poprzeczkę. Chce rozmawiać o sprawach ważnych, nie boi się klasyków (w ostatnim sezonie imponujące zestawienie: Mickiewicz, Andersen, Brecht, Eurypides, Dostojewski, wreszcie Szekspir), daje szansę nowym tekstom, wpuszcza w swoje mury debiutantów, dramaturgów, edukatorów, zaprasza do współpracy szkoły, obok kontrowersyjnych i wywołujących zamieszanie produkcji przygotowuje też przedstawienia dla najmłodszych. "Burza" w wersji duetu Kleczewska/ Chotkowski zaczyna się jak sen. W pierwszej scenie Miranda (Marta Nieradkiewicz) w sukni ślubnej, w półcieniu, na pierwszym planie wypowiada z naciskiem, w niekończącej się wyliczance słowa - katalog dziecięcych marzeń i dorosłych pragnień. "Bułka - leksykon - kot - doznanie - kuszenie" To niezwykła inwentaryzacja wyobraźni