Reżyseria: S. Stapf. Lalki i dekoracje: E. Baranowski. Muzyka: S. Prószyński. Wystawienie "Snu nocy letniej" przez Baj Pomorski należy uważać za eksperyment, za próbę, za tę pierwszą jaskółkę, która może zwiastować wiosnę. Wiosną w tym wypadku będzie coraz śmielsze sięganie teatrów lalkowych po tak zwany wielki repertuar, będący dotychczas wyłączną własnością teatrów dramatycznych. Na przykładzie Baja Pomorskiego przekonaliśmy się jednak, że teatry lalkowe mogą sobie doskonale dać radę z Szekspirem, który choć skrócony i trochę zubożony, jednak przemawia do widzów. Dlatego też można stawiać pomyślne horoskopy co do rozszerzenia tego repertuaru w oparciu o dzieła innych klasyków, jak Molier czy Słowacki, a może nawet w oparciu o niektóre dzieła wielkiej klasyki greckiej. Wprawdzie przy tego rodzaju widowiskach powstać mogłoby pytanie: kto właściwie ma być odbiorcą - dzieci czy dorośli? Ale na to już z góry odpowiada Baj P