Zwiastunem zeszłorocznej edycji Biennale Sztuki dla Dziecka była pierwsza część konferencji naukowej: Sztuka dla dziecka jako forma komunikacji społecznej, w tym roku organizatorzy wydarzenia - Centrum Sztuki Dziecka, również zapowiadają poprzedzenie wydarzeniem naukowym, tej kumulacji imprez artystycznych dla dzieci. 18. Biennale rozpoczęło jednak inne preludium - jako pierwsze wydarzenie tej imprezy zaplanowano "Scenę Prezentacji" poświęconą zagadnieniu klasyki i nowoczesności - pisze Alicja Morawska-Rubczak na stronie Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu.

Pomiędzy 5 a 8 czerwca 2010 roku można było nie tylko obejrzeć trzy różne interpretacje Pinokia Carlo Collodiego, w tym zapis filmowy spektaklu z 1992 roku w wykonaniu Divadla Drak w reżyserii Josefa Krofty, zobaczyć jeden z najgłośniejszych spektakli teatru lalek ostatniego dziesięciolecia - Iwonę, Księżniczkę Burgunda Witolda Gombrowicza Opolskiego Teatru Lalki i Aktora czy zanurzyć się w iście postdramatycznym świecie Żołnierzyka Białostockiego Teatru Lalek, swobodnie bazującego na tekście Andersena. Spektaklom towarzyszyło również seminarium odbywające się pod hasłem Klasyka a nowoczesność. Tradycja a współczesność. Na seminarium zaproszeni zostali najważniejsi teoretycy teatru lalek, których poproszono o skoncentrowanie się na klasycznym repertuarze kierowanym przede wszystkim do publiczności dziecięcej. Profesor Henryk Jurkowski wygłosił referat zatytułowany Zakładnicy klasyki, w którym za główne zadanie klasyki uznawał kształ