Po raz już czwarty Teatr Dramatyczny daje warszawskiej publiczności okazję spotkania ze sztukami Friedricha Durrenmatta. Poprzednie konfrontacje były bardzo zajmujące i zachęcały niewątpli­wie do kontynuowania znajomości. "Wi­zyta starszej pani", "Romulus Wielki", "Anioł zstąpił do Babilonu" przedsta­wiały teatr bogatej wyobraźni, szoku­jących spięć intelektualnych, ostrego dowcipu, dociekliwego poszukiwania is­toty rzeczy pod skorupą utartych kon­wencji współżycia między większymi czy mniejszymi zbiorowiskami ludzkimi. Tamte sztuki pobudzały do myślenia, prowokowały nawet jakieś niepokoje natury moralnej - i to przede wszyst­kim nadawało im wysoką rangę w opi­nii polskiego widza, nie lubiącego, gdy się jego mózg pozostawia w stanie bez­czynności. Tej potrzebie podniecającej przygody intelektualnej i emocjonalnej "Frank V" nie przynosi pożądanej satysfakcji. Za­prezentowana ostatnio przez Teatr Dra­matyczny "opera bankierska" Durrenmatta