Trwa jeszcze akcja wspierania naszej aktorki i wokalistki w spełnieniu jej marzenia, aby mogła wydać płytę z utworami Agnieszki Osieckiej – przypominam adres, pod którym można znaleźć szczegóły dotyczące tego projektu: http://wspieram.to/dagnyosiecka – o czym pisałem w poprzednim wydaniu miesięcznika. Dagny to artystka o wielkiej urodzie, niezwykłym talencie i naturalnie niepowtarzalnym wdzięku. Można się było o tym przekonać w jej licznych kreacjach teatralnych, koncertach i recitalach. Od dziesięciu lat podziwiamy ją na scenie, laureatkę wielu nagród, w tym m.in. wyróżnioną finalistkę 22. Ogólnopolskiego Konkursu Piosenki „Pamiętajmy o Osieckiej” w Teatrze Nowym w Poznaniu, co zaowocowało właśnie pomysłem wydania płyty składającej się z kilku lub kilkunastu piosenek, do których teksty napisała Agnieszka Osiecka. To jest marzenie Dagny, które określa je jako największy w swojej karierze projekt. Płyta w zamyśle Dagny Mikoś ma być zarazem uhonorowaniem nieżyjącej Agnieszki Osieckiej w 85. rocznicę urodzin tej poetki.

Dagny Mikoś oraz innych naszych artystów ciągle możemy obserwować i podziwiać mimo pandemii, choć nadal w wirtualnej internetowej rzeczywistości. Między innymi w dwóch pamiętanych przez naszych widzów realizacjach scenicznych – Balladynie Słowackiego w reż. Radosława Rychcika oraz spektaklu Kurka wodna – katastrofa jest coraz bliżej według Witkacego, w reż. Jana Nowary, które online wystawione są na Festiwalu Polska w IMCE, Niecodziennym Festiwalu Teatralnym organizowanym przez Teatr IMKA.

Ale nasz Teatr im. Wandy Siemaszkowej liczy też na odwilż pandemiczną i przygotowuje się do premiery Granicy w reżyserii Katarzyny Szyngiery zaplanowanej na 27 lutego – na własnej scenie, na żywo z widzami. Oby natura znów nie przeszkodziła. Ta Granica jest kontynuacją znakomicie proponowanego przez tę artystkę teatru wypełnionego współczesnym pulsem wydarzeń. Oczywiście podobnie jak w znanym nam jej spektaklu Lwów nie oddamy, Szyngiera współtworzyła z Weroniką Murek scenariusz swojego nowego widowiska, które współczesne problemy społeczne komponuje w kontekstach historii i filozoficznych odniesień. W aktorskim zespole spektaklu zobaczymy Justynę Król, Małgorzatę Machowską, Aleksandrę Matlingiewicz (gościnnie), Dagny Mikoś, Barbarę Napieraj, Karola Kadłubca, Mateusza Mikosia, Piotra Napieraja i Roberta Żurka. 

Rzec by można, że w lwiej części są to artyści, których poznaliśmy już w spektaklu Lwów nie oddamy, którego twórczyni Katarzyna Szyngiera została laureatką Lauru Konrada za reżyserię, czyli Głównej Nagrody XX edycji Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” Katowice 2020. Tym razem i ten festiwal w całości odbywał się online. Od 2018 roku, gdy ów spektakl zdobył Nagrodę Dziennikarzy, czyli najwyższe wyróżnienie 5. Festiwalu Nowego Teatru w Rzeszowie, były kolejne – aż do wspomnianego festiwalu w Katowicach. W rok później bowiem w Krakowie na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia – najważniejszym festiwalu teatralnym w Polsce – Teatr im. Wandy Siemaszkowej znalazł się w gronie 6 laureatów, a główna wykonawczyni widowiska Oksana Czerkaszyna została uznana za drugą najlepszą aktorkę festiwalu „za zagranie siebie samej”. Zaś przed krakowskim festiwalem tenże spektakl Katarzyny Szyngiery był nagradzany na innych prestiżowych spotkaniach. Otrzymał Grand Prix 54. Festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie, Nagrodę Specjalną Jury 14. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port w Gdyni i nagrodę zespołową za grę aktorską 25. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, gdzie nagrodę indywidualną dla najlepszej aktorki przyznano również Oksanie Czerkaszynie. Miejmy nadzieję, że podobnie podziwiana będzie i nagradzana Granica.