Po obejrzeniu kilku przedsta­wień trudno diagnozować jak współczesny teatr widzi otacza­jący nas świat. VIII Ogólnopolski Festiwal Dramaturgii Współ­czesnej "Rzeczywistość przed­stawiona" w Zabrzu, który za­kończył się wczoraj, też nie dał wyczerpującej odpowiedzi w tej mierze. Zdumiewająco zgodny wer­dykt publiczności i jury powi­nien jednak dać do myślenia dy­rektorom wielu teatrów. Krótko mówiąc: i widzowie, i recen­zenci, i ludzie z teatralnej branży, wszyscy chcemy przedstawień mówiących o naszych proble­mach i wyborach, ale poruszają­cych wyobraźnię i emocje, per­fekcyjnie zrealizowanych i niebędących kopią gazetowych komentarzy. Przykładem tego, czego nie chcemy była "Lustarcja" Krzysztofa Kopki, w reżyserii autora. Mimo wysił­ków zespołu Teatru im. H. Mo­drzejewskiej z Legnicy - tekst okazał się zlepkiem komunałów, zakończonych nieznośnie dy­daktycznym finałem. Żadnego nowego tropu w zrozumieniu współczesnośc