1. Łomnicki w notatce do programu: "Affabulazione"? Właśnie przypomina mi się uśmiechnięta twarz Konrada Swinarskiego, który w połowie lat siedemdziesiątych wymienił ten tytuł, "Affabulazione", sygnalizując mi istnienie sztuki, nad którą wraz z włoskim scenografem Frigerio rozpoczął pracę (nie ukończył jej) w szwajcarskim teatrze w Zurychu. Pragnę dziś, po latach, utrwalić tamten moment - gdyż myśl Konrada często bywała źródłem, moich poczynań. Pragnę dziś, w dobie nieposzanowania i plagiatu, w dobie beztroskich "naśladowaczy", zacytować w tym przedstawianiu fragment scenograficznej wizji Swinarskiego i Kosińskiego z ich inscenizacji "Oedipus rex" Strawińskiego. Aby zaznaczyć nieprzemijającą obecność Konrada - teraz, gdy lęk i ciekawość kierują mnie w stronę sztuki Piera Paola Pasoliniego. Sztuki, w której opowieść o samowiedzy i podświadomości, o normach i patologii, religii i politycznej interpretacji współczesności ociera się o