Jest już tradycją polskiej sztuki sięganie po tematy związane z naszymi powstaniami narodowymi. W ostatnim czasie lista tych pozycji powiększyła się o utwór sceniczny poznańskiego pisarza GERARDA GÓRNICKIEGO pt. "POSZLI Cl, KTÓRZY POWINNI" dotyczący Powstania Wielkopolskiego. W literackiej postaci prezentuje się on korzystniej od swej konkretyzacji na deskach Teatru Polskiego.

Górnicki, wybrał bardzo sposobne miejsce i czas akcji: rejon Gniezna, który zaktywizował się zaraz po wybuchu walk w Poznaniu - bardziej gorący odcinek najważniejszego frontu północnego. Autor ukazuje pierwsze dni powstania z perspektywy prostych żołnierzy i oficerów - powstańców, jakich były setki, a potem tysiące. Zdaje relacje ze stanu świadomości na pierwszej linii frontu, z dala od poznańskiej centrali. Ukazuje zbieżność idei czynu zbrojnego, koncepcji faktów dokonanych jako jedynego argumentu wobec Niemiec i aliantów (reprezentuje je w utworze i w rzeczywistości por. Paluch) ze spontaniczną, masową i żywiołową reakcją samoobrony ze strony Wielkopolan chcących zachować swą tożsamość narodową. Sztuka usiłuje zobrazować początek bardzo trudnej drogi ku niepodległości, kreśli postawy i ich motywacje, nie ukrywa konfliktów, rozbieżności i pomyłek. Reżyser Roman Kordziński odszedł od konkretnych sytuacji, lokalnego kolorytu; chciał ś