EN

28.01.1984 Wersja do druku

Ryzyko poszukiwań

Teatry polskie dopiero po wojnie zainteresowały się dramaturgią Aleksandra Ostrowskiego. Wcześniej zdaje się tylko "Intratna posada" gościła na naszych scenach. Ale i teraz znajomość twórczości klasyka XJX-wiecznej literatury rosyjskiej nie jest powszechna. Z przeszło pięćdziesięciu sztuk wybierane są najczęściej te najdojrzalsze, sprawdzone, mające ugruntowaną pozycję. A więc przede wszystkim "Las", a także "Grzesznicy bez winy", "Barza", "Panna bez posagu", "I koń się potknie" ("Pamiętnik szubrawca"), "Wilki i owce". Podobne upodobania przejawiał w ciągu dziesiątków lat teatr olsztyński. Grano u nas "Małżeństwo Bieługina", "Las", "Pamiętnik szubrawca", "Późną miłość". Obecnie poznajemy utwór "Do wójta nie pójdziemy", znany również pod tytułem "Bankrut" i "Kruk krukowi oka nie wykole". Napisana w połowie ubiegłego wieku sztuka ta jest pierwszym liczącym się dziełem Ostrowskiego. Podjął w niej autor tematy, które na długie lata

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Ryzyko poszukiwań

Źródło:

Materiał nadesłany

Gazeta Olsztyńska nr 24

Autor:

Janusz Segiet

Data:

28.01.1984

Realizacje repertuarowe