Sztuka Pawła {#os#1856}Mossakowskiego{/#} dotyka problemu, któremu teatr poświęca zdecy­dowanie za mało miejsca - relacji między Żydami i Polakami w XX-wiecznej histo­rii Polski. Ten trudny temat pokazany jest na przykładzie dwóch przyjaciół ze szkol­nej ławy - Andrzeja Mieczkowskiego i Szymona Fajgerta. Historia i polityka sta­wiają ich wielokrotnie naprzeciw siebie. W1942 roku Andrzej przyjmuje zbieg­łego z getta Szymona we własnym domu, ryzykując życie swoje i rodziny. Dziewięć lat później, w samym środku stalinowskich czystek, Szymon jako oficer UB przesłu­chuje Andrzeja fałszywie oskarżonego o szpiegostwo. W 1961 roku obaj pracu­ją w niskonakładowym piśmie społeczno-literackim, Szymek jest krytyczny wobec Gomułki, który zszedł z drogi wyznaczo­nej w Październiku, Andrzej złamany wie­loletnim więzieniem woli się nie wychy­lać. Ostatnia scena rozgrywa się po Mar­cu 1968 - wyrzucony z pracy Szymon chce wyemigrować do Szwecji, Andrzej