Rozmowa z Agnieszką Jakimiak, reżyserką spektaklu "Strach zżerać duszę" na podstawie filmu Rainera Wernera Fassbindera. Premiera spektaklu odbędzie się 9 grudnia w Teatrze Powszechnym w Warszawie. - Film Fassbindera jest dziś traktowany jako historyczny dokument, portretujący narodziny nowych ekonomicznych relacji między imigrantami zarobkowymi a niemieckim społeczeństwem przerażonym perspektywą utraty miejsc pracy, ogarniętym ksenofobią i uprzedzeniami.

Mateusz Węgrzyn: Skąd wziął się pomysł na adaptację teatralną filmu Rainera Wernera Fassbindera? Co w niemieckim filmie jest aktualne dla polskiego widza? Agnieszka Jakimiak: "Strach zżerać duszę" to melodramat, który - jak najczęściej w wypadku melodramatów bywa - mówi najwięcej o społeczeństwie i sytuacji politycznej, w ramach których niemożliwa, zakazana albo narażona na ostracyzm miłość może w ogóle zaistnieć. W spektaklu podążamy za diagnozą Renaty Salecl z książki "(Per)wersje miłości i nienawiści" - melodramatyczna relacja nie rodzi się dlatego, że istnieje metafizyczne przyciąganie dwóch jednostek, ale właśnie dlatego, że źródłem jej funkcjonowania jest społeczny zakaz. Melodramat nie jest historią miłosnej relacji, ale opowieścią o społeczeństwie, które jest zarówno jej mocodawcą, jak i krytykiem. Rozpoznanie sprzed ponad 40 lat wciąż jest trafne? A. J.: Zachodnie Niemcy lat siedemdziesiątych były w zupełnie innym