Sztuka w trzech aktach J. Zawieyskiego, nagrodzona pierwszą nagrodą na konkursie Episkopatu w Polsce, wystawiona przez Teatr im. J. Słowackiego. Jeśliby chcieć porównać zainteresowania emigracji z poziomem duchowym Kraju na podstawie przykładu twórczości teatralnej, jakim jest utwór dramatyczny J. Zawieyskiego "Rozdroże Miłości" i sztuk dramatycznych jakie powstały na emigracji, to porównanie wypadłoby bezwzględnie na korzyść Kraju. Emigracja zdobyła się, jak dotąd, na kilka niezłych utworów scenicznych, będących przeważnie zabawnym samobiczowaniem, gdy "Rozdroże miłości" jest sztuką wysokiego lotu, w której autor wykazuje słabość i mękę duszy ludzkiej, dowodząc, że jedynym dla niej ratunkiem jest tylko miłość, ale nie doczesna i przepojona ludzkim egoizmem, lecz spływająca z rozpiętych na krzyżu ramion Chrystusa, którymi On obejmuje świat, chcąc go przyciągnąć do siebie... Tłem tej sztuki jest wieś, tematem zbrodnia, jako wyraz n