"Iwona" w reż. Piotra Cieślaka w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Pisze Monika Żółkoś w Teatrze.

"Iwona, księżniczka Burgunda" jest sztuką, która zawiera w sobie wiele scenariuszy. Pozwala na biegunowo różne interpretacje sceniczne - zarówno żartobliwe i lekkie, korzystające z komediowego potencjału Gombrowiczowskiego dramatu, jak i takie, które wydobywają ciemne oblicze ludzkich interakcji. Przy czym kluczem do realizacji pozostaje zawsze odmienność tytułowej bohaterki, teatralna wykładnia pęknięcia, jakie powstaje na "zdrowym" społeczeństwie z chwilą pojawienia się Iwony. Atrakcyjność dramatu, który wciąż otwiera się na nowe odczytania i kulturowe konteksty, prowokuje do pytania o ramy tej elastyczności, o granicę, za którą inscenizacja staje się użyciem. Premiera w Teatrze Dramatycznym jest żywym dowodem na to, że "Iwona..." nie wchłania jak gąbka każdego pomysłu. Spektakl Piotra Cieślaka nie rozsadza dramatu, ale całkowicie się z nim mija. Nie jest to bowiem interpretacja "Iwony...", lecz opowieść o tragicznej historii Zuzanny G