Przed trzema laty, podczas pracy nad pierwszym "Płatonowem" we wroc­ławskim Teatrze Polskim, {#os#1115}Jarocki{/#} zre­zygnował z III aktu tej młodzieńczej sztuki ­Czechowa o wiejskim nauczycielu Mi­chale Płatonowie, który rozkochał w so­bie tłum kobiet. Teraz wrócił do pomi­niętego obrazu "W szkole", aby głębiej przyjrzeć się bohaterowi i jego chorobie uczuć. Okazało się, że powstała nieomal nowa sztuka. Z aktu pominiętego Jaroc­ki zbudował historię człowieka pozbawionego zasad, który jest karykaturą Hamleta i Don Juana. Opowieść, która rozgrywa się w ciągu jednego dnia, po­zbawił sentymentalizmu i rodzajowości, uzyskując uniwersalny wymiar. Jarocki w "Płatonowie" dogrzebał się do tematu głębokiego moralnego upad­ku XIX-wiecznej Rosji. Główny boha­ter pogrąża się w apatii, niemocy i al­koholizmie, nie jest zdolny do podjęcia jakiejkolwiek decyzji, do rozstrzygnię­cia, która z trzech uwiedzionych przez niego kobiet: Sonia, Sa