Był zdegradowanym po rewolucji październikowej szlachcicem, emigrantem, tułaczem, pisarzem rosyjskim i amerykańskim, w końcu - największym literackim skandalistą swoich czasów. 120 lat temu przyszedł na świat Vladimir Nabokov.

"Cechowało go niepowszednie zainteresowanie ludzką perwersyjnością, chorobami, okrucieństwami, odmiennościami seksualnymi" - napisał o Nabokovie jego biograf Brian Boyd. Tacy bohaterowie jak Kinbote z "Bladego ognia", Hermann z "Rozpaczy", w końcu Humbert z "Lolity" to ludzie dziwaczni, zaburzeni lub opętani szaleństwem. Bywają jednak przekonywający, skłaniając czytelnika, by spojrzał na świat przez pryzmat ich umysłowości. Boyd zastanawia się, jak to możliwe, że wszystkie te postaci wykreował pisarz, który we własnym życiu nie miał skłonności do łamania społecznych norm. "Choć z własnej woli uformował się jako jednostka całkowicie suwerenna, był >>normalny<<: cieszył się znakomity zdrowiem, oburzało go okrucieństwo, po młodzieńczej burzliwej przygodzie dochował wierności w miłości małżeńskiej" - czytamy w książce "Nabokov. Dwa oblicza". Niektórzy zarzucali mu nadmierny estetyzm i puste uprawianie erudycyjnych gier. Ale wbrew zarzutom