Postacie tytułowe tej sztuki wywodzą się z szekspirowskiego ,,Hamleta". To oni - Rosencrantz Guildenstern udają się do Anglii z listem Króla, zawie­rającym tajny wyrok śmierci na Hamleta. Tematem sztuki Toma Stopparda jest wędrówka owych dworaków, w czasie której, zdani na siebie, wiodą nie koń­czący się dyskurs o życiu i śmie­rci, o problemach ludzkiej egzy­stencji. Rozmawiają o tym lu­dzie dość podejrzanej konduity, którzy pewne kwestie mogą rozpatrywać poza kanonami ja­kiejkolwiek moralności czy ety­ki. W Małej Sali Teatru im. Ste­fana Jaracza odbywają swoją wędrówkę w abstarkcyjnej przestrzeni, zakreślonej płatami przezroczystej folii, są ubrani na czarno, w obcisłych, lśnią­cych kostiumach. Te motywy wizualne składają się na me­taforyczny wymiar spektaklu, którego symbolika nakłada się na tekst utworu Stopparda, do­dając mu ekspresji i wzbogaca­jąc jakby w nowe znaczenie. Ale jest jeszcze w tym przed­stawieniu inna warstw