BYŁ to kiedyś duży sukces na scenach węgierskich. W scenicznej adaptacji książki Tibora Dery dokonanej przez Sandora Posa każdy z widzów mógł znaleźć coś dla siebie. Młodsi - pop-muzykę (komp. Gabor Presser) i taniec, starsi - poczucie satysfakcji, że problemy lost-generation - wraz z narkomanią i poczuciem bezsensu życia szczęśliwie ich ominęły. Książka Tibora Dery "Wyimaginowany reportaż z amerykańskiego pop-festiwalu", to sfabularyzowana relacja z odbytego przed ćwierćwieczem, trzy dni i noce trwającego koncertu w Woodstock z udziałem półmilionowego młodzieżowego audytorium - wraz z impresjami z nieco później odbytego występu słynnego Micka Jaggera. 25 lat - to spory szmat czasu. Czy rzecz o hippisowskich kontestacjach z tamtego okresu może być żywa dla dzisiejszego widza? Oczywiście, jak każdy, byleby tylko z dramaturgicznym talentem potraktowany temat, pokazany w odpowiednim inscenizacyjnym kształcie. Jak to się stało w przypadku wyb