Publiczność nasza interesująca się teatrem styka się z dwoma zasadniczymi typami recenzji (nie jest to oczywiście podział ścisły i określający technikę pisania; raczej odmienność funkcji): recenzji w piśmie codziennym i w tygodniku. Każdy z nich działa, a przynajmniej działać powinien, na odmiennych podstawach. W piśmie codziennym chodzi głównie o informację, omówienie przedstawienia jako pewnej całości, zorientowanie czytelnika w sprawach treści utworu dramatycznego, koncepcji przedstawienia, no i wskazanie, czy warto, by czytelnik poświęcił swój cenny wieczór na obejrzenie wido­wiska. Najważniejszą rzeczą winna być aktualność i rzetelność informa­cji. Ocena przedstawienia, dokonana w sposób przystępny, powinna służyć przede wszystkim wzmocnieniu obu­stronnego kontaktu. W tygodniku literackim czy fachowym recenzja nie jest już tylko sprawozdaniem. Można poświęcić tu więcej miejsca poszczegól­nym zagadnieniom; jest to krytyka w ś