EN

4.03.2000 Wersja do druku

Rachela, córka kardynała

Kiedy w grudniu 1833 roku Jacques Fromental Halevy (1799-1862) dokonywał ostatnich poprawek w rękopisie swojego dzieła, nie przeczuwał z pewnością, że za niespełna piętnaście miesięcy rzuci ono na kolana cały Paryż, a wkrótce potem, rozpocznie triumfalny przemarsz po operowych scenach Europy i obu Ameryk. Pokłosiem niewiarygodnego sukcesu, jaki odniosła jego "Żydówka", stać się też miało ponad dwadzieścia innych oper, które w ciągu następnego ćwierćwiecza pisał kompozytor na zamówienie czołowych scen francuskiej stoli­cy. Ale żadnemu z tych dzieł, niejednokrotnie przecież gorąco oklaskiwanych, nie udało się już powtórzyć niezwykłego triumfu jego pierw­szej wielkiej opery. Na granicy prowokacji Rok 1835 był tym, w którym kończył się dyrektorski mandat legendarnego Verona. Odchodzący szef Grand Opera nie szczędził zatem środków, aby z pompą zakończyć swo­je "panowanie". Na przygotowanie premie­rowego spektaklu "Żydówki" wyasy

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Rachela, córka kardynała

Źródło:

Materiał nadesłany

Rzeczpospolita nr 54

Autor:

Grzegorz Zieziula

Data:

04.03.2000

Realizacje repertuarowe