"Sound of Silence" w reż. Alvisa Hermanisa Teatru Nowego w Rydze na XXXV Krakowskich Reminiscencjach Teatralnych. Pisze Tadeusz Kornaś w Teatrze.

Jak i co pamiętamy - to nie do końca nasz wybór. Zapach, smak, dźwięk - nawet najdrobniejszy impuls może przywołać wspomnienia - czasem odległe, czasem straszne, niechciane albo piękne i radosne. Niekiedy, ze względu na źródło wspomnień, bywają one dziwnie przekształcone. Muzyka Simona i Garfunkela jest wyjątkowo mocnym katalizatorem podróży ku przeszłości, ku wspomnieniom wspólnym dla całego pokolenia. Unifikuje trochę sposób pamiętania, nastrajając go na dziwną nutę nostalgii. Alvis Hermanis w spektaklu "Sound of Silenie", zatytułowanym tak jak kultowa płyta słynnego duetu, wykorzystał świadomie tę cechę muzyki -indywidualność każdej postaci wpisuje się, dzięki muzyce właśnie, we wspólną pamięć lat siedemdziesiątych. W tamtych czasach przeboje Simona i Garfunkela wdzierały się wszędzie, łagodnie atakowały młodych ludzi z każdego miejsca, stały się - jak to dzisiaj można nazwać - fonosferą miasta. W spektaklu Hermanisa nost