Inscenizując "Ifigenię", Michał Zadara zapowiedział, że chce spraw­dzić, w jaki sposób mity są obecne w naszej kulturze. Podobne testy robił już wcześniej, i nie tylko w przedstawieniach o tematyce - umow­nie mówiąc - antycznej. Teraz wspólnie z Pawłem Demirskim napisał "nową tragedię" w oparciu o tekst Racine`a. Z wywiadów wiadomo, że Zadara jest autorem filologicznego przekładu nastawionego na wycią­ganie ukrytych za słowami sensów, dla których Demirski szukał współ­czesnej formy wyrazu. Skoro jednak podpisują się pod tekstem obaj, obaj są za tekst odpowiedzialni. W przeniesionej we współczesność "Ifigenii" to wiatr, a nie brak wia­tru, nie pozwala wyruszyć wojskom greckim na Troję. Samoloty, lot­niskowce, czołgi czekają, morale żołnierzy spada. Kapłan Kalchas ma dość obcych wojsk na swoim terenie. Coś knuje. Trzeba szybko działać, żeby zachować twarz wobec Europy czekającej na sukces oraz dobrze wypaść w oczach mediów. Agam