Trudno powiedzieć, że sztuka czeskie­go pisarza, Jaroslava Langera, wy­stawiona w Sali Prób Teatru Dra­matycznego, reprezentuje w sposób typowy dramaturgie czechosłowacką. Okazuje się natomiast, że nie jest cał­kiem obca dramaturgii polskiej, której propagowaniu Jaroslav Langer - jako tłumacz - zasłużył się wielokrotnie. Nie przypadek więc sprawił, że sztuka ta próbę druku ("Dialog" nr 3/1982) i próbę sceny przeszła w Polsce i nie przypad­kiem we wszystkich niemal popremierowych recenzjach wymieniano nazwisko Jerzego Szaniawskiego. Dom na odludziu, w górach, w zimie, zupełnie odcięty od świata. Jego miesz­kańcy wybitny naukowiec, chory, unie­ruchomiony w fotelu, Jego brat a za­razem opiekun, młoda dziewczyna, wy­chowanka obu braci. Pod oknami domu rośnie ogromne, niezwykłe drzewo, któ­rego owoce są źródłem dochodu, ale którego cień pozbawia chorego słonecz­nego światła i ciepła i utrudnia mu pra­ce. Sytuacja skonstruowana dość sz