W programie Panoramy XXX-lecia, gdański Teatr "Wybrzeże" przedstawił w Warszawie dwa spektakle: prapremierową inscenizację "Potępienie doktora Fausta" Jerzego S. Sity - o której już pisaliśmy na łamach "TL" oraz "Sen" Felicji Kruszewskiej w reżyserii Stanisława {#os#6284}Hebanowskiego{/#}. Powiedzmy to od razu, że przedstawienie "Snu" jest - jak dotąd - najbardziej in­teresującą propozycją tea­tralną "Panoramy". Sztuka F. Kruszewskiej (1897-1943) powstała w po­łowie lat dwudziestych. Za­wdzięczała wiele inspiracji Wyspiańskiemu (chocholi ta­niec), ale także późniejszym ekspresjonistom oraz Skandynawom. Czarne wojska, śniące się bohaterce sztuki, to - jak gdyby - ibsenowskie białe konie, zwiastujące nieszczęście. To nieszczęście miało spaść na Polskę. Wie­le się zastanawiano swego czasu, co mianowicie obej­mowała pisarka tym poję­ciem: czy tylko endecję, jak sądzili niektórzy, czy także wyrodniejącą sanację, czy na koniec ogóln