"Artyści prowincjonalni" w reż. Weroniki Szczawińskiej Teatru Powszechnego w Łodzi na XIX Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Pisze Łukasz Kaczyński w Polsce Dzienniku Łódzkim.

Zmienić dzisiejszy teatr, jego widza i... świat? Wysoko mierzy Weronika Szczawińska, reżyserka "Artystów prowincjonalnych". Premiera tego bardzo nierównego spektaklu odbyła się w sobotę, podczas XIX. Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Puntem wyjścia jest przekonanie o skostnieniu struktur teatru jako instytucji, relacji między widzem a twórcą. Stąd odwołanie się do filmu Agnieszki Holland "Aktorzy prowincjonalni" i diagnozowanej tam degrengolady. Nie bez wpływu były też protesty środowiska wskazujące, że kultura to margines zainteresowania decydentów. Na scenie "Powszechnego" pięć postaci prowokuje widza do zainteresowania się kondycją teatru. Teatr jako świat i pewną strukturę oddaje scenografia Izabeli Wądłowskiej: metalowa rama rozbitego niby-statku (z niedostępnej planety teatru) kryje w sobie teatr rozbity na cząstki. Kształt tego "ufo" jest celowo naiwny, tak jak jednym z "grzechów" wobec żywego teatr