Ostatnią i najważniejszą częścią tomu jest rozdział "Zielony zeszyt". W nim Czarnota udostępnia czytelnikom prawdziwy skarb: szczegółowe opisy treningów i ćwiczeń pantomimicznych wymyślonych i wdrażanych przez Tomaszewskiego - o książce Leszka Czarnoty "Książka o mistrzu. Subiektywna historia teatru pantomimy Henryka Tomaszewskiego (1959-1974)" pisze Hubert Michalak w portalu Teatrologia.info.

Henryk Tomaszewski to jeden z najbardziej niedocenionych twórców teatralnych w Polsce. Pamięć o nim, zapisy przedstawień i dorobek wydają się blade wobec spuścizny pozostałej po twórcach takich jak Tadeusz Kantor czy Jerzy Grotowski. Nadziei na oddanie historycznej i artystycznej sprawiedliwości mimowi upatrywać można w powstałym kilka lat temu Muzeum Teatru im. H. Tomaszewskiego we Wrocławiu oraz w działalności Wrocławskiego Teatru Pantomimy, który po zmianie dyrekcji próbuje może na nowo określić swe miejsce na teatralnej mapie kraju. Przedstawienia Tomaszewskiego, choć cieszyły się w swoim czasie popularnością, wciąż czekają na swoją monografię, podobnie jak ich autor na biografię. Istniejące publikacje książkowe, takie jak "Pantomima Henryka Tomaszewskiego" (1974) Andrzeja Hausbrandta, "Henryk Tomaszewski i jego teatr" (1983) Janiny Hery czy liczne prace Karola Smużniaka, w tym "Wrocławski Teatr Pantomimy" (1991) lub "Teatr pantomimy Henryka T